W 1906 roku w Wierzbniku wybudowano pierwszy parterowy budynek, którego sale przeznaczono do leczenia szpitalnego. W okresie działań wojennych w 1914 roku został zniszczony a następnie odbudowany i rozbudowany. W latach 1920-1921 posiadał: 24 łóżka na oddziałach chorób wewnętrznych i chirurgicznych, 10 łóżek na oddziale zakaźnym, 6 łóżek na oddziale położnym, oraz salę operacyjną z urządzeniami do sterylizacji. W 1927 roku dyrektorem szpitala mianowany został dr Henryk Cymerski. W 1928 roku Utworzono Poradnię Przeciwgruźliczą wyposażoną w aparat Rentgenowski oraz Oddział Ginekologiczno – Położniczy.
W 1933 roku funkcję dyrektora naczelnego szpitala obejmuje dr Władysław Borkowski, który również był ordynatorem oddziału chirurgicznego. Z inicjatywy ówczesnego dyrektora rozpoczęto w 1936 roku budowę nowego szpitala przy ulicy Tychowskiej ( obecnie ulica – Radomska ). Po śmierci dr Władysława Borkowskiego w 1948 roku stanowisko dyrektora objął dr Karol Węglewicz.
W 1950 roku do użytku oddano jeden z najlepiej wyposażonych w kielecczyźnie szpital z trzema oddziałami: chirurgiczny, wewnętrzny, ginekologiczno-położniczy, dyrektorem naczelnym został dr Kazimierz Kostrzewski. Personel stanowiło: 34 lekarzy, 91 pielęgniarek, 77 salowych, szpital wyposażony był w 350 łóżek oraz w pracownie: radiologiczną, ambulatorium analityczne, aptekę oraz całą infrastrukturę zaplecza gospodarczego. Uruchomiono także Pogotowie Ratunkowe dysponujące dwoma karetkami sanitarnymi, zatrudniające lekarzy na całodobowych dyżurach. W 1952 roku powiększono szpital o nowe oddziały: pediatryczny, ortopedyczny, laryngologiczny, okulistyczny, neurologiczny, zakaźny. Tym samym zwiększyła się do 430 liczba łóżek szpitalnych. W połowie 1953 roku Szpital Miejski w Starachowicach otrzymał imię Ludwika Waryńskiego.
1 sierpnia 1975 roku w drodze konkursu dyrektorem naczelnym Zespołu Opieki Zdrowotnej w Starachowicach został dr Zygmunt Religa, który zintegrował lecznictwo zamknięte, podstawowe, specjalistyczne i wszystkie oddziały pomocy doraźnej. Dzięki usilnym staraniom ówczesnego dyrektora rozpoczęto roboty budowlane szpitala wg. Wstępnej Koncepcji programowo – przestrzennej.
W latach 1983-1996 wykonano w stanie surowym budynki szpitala: tunel podziemny do komunikacji z budynkami kuchni, anatomii patologicznej. Wybudowano kotłownię gazową oraz główne ciągi infrastruktury podziemnej.
W drugiej połowie 2008 roku rozpoczęło się przenoszenie oddziałów szpitalnych do nowego obiektu, gdzie w nowoczesny sprzęt zostały wyposażone kluczowe działy szpitala, takie jak: Sale Operacyjne, Pracownia Endoskopii, OAiIT, Oddział Rehabilitacyjny, Oddział Okulistyczny, Pracownie Diagnostyki Obrazowej oraz Diagnostyki Laboratoryjnej i Ośrodek Rehabilitacji Dziennej. W lutym 2009 roku na oddziale kardiologicznym starachowickiego szpitala zostały przeprowadzone pierwsze trzy zabiegi wszczepienia rozruszników serca. Takimi osiągnięciami nie może się pochwalić wiele powiatowych szpitali w naszym kraju.
Otwarcie nowej siedziby szpitala powiatowego w Starachowicach odbyło się 30 marca 2009 roku. Budowa obiektu trwała 27 lat.
Powierzchnia użytkowa nowego szpitala to przeszło 38.000 m2, z czego 13.102,2 m2 zajmuje 20 oddziałów szpitalnych dysponujących 365 łóżkami. Są to:
- Apteka Szpitalna
- Blok Operacyjny
- Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii
- Oddział Chirurgiczny Ogólny
- Oddział Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu,
- Oddział Chorób Wewnętrznych I i o profilu Nefrologicznym
- Oddział Chorób Wewnętrznych II o profilu Gastrologicznym
- Oddział Chorób Zakaźnych
- Oddział Kardiologiczny
- Oddział Medycyny Paliatywnej
- Oddział Neonatologiczny
- Oddział Neurologiczny z Pododdziałem Udarowym
- Oddział Okulistyczny
- Oddział Onkologiczny Dzienny
- Oddział Pediatryczny
- Oddział Położniczo - Ginekologiczny z Salą Porodową
- Oddział Rehabilitacyjny i Oddział Rehabilitacji Neurologicznej
- Oddział Reumatologiczny
- Szpitalny Oddział Ratunkowy z Izbą Przyjęć
- Stacja Dializ,
- Zakład Opiekuńczo - Leczniczy.
